szczypanie

jak sobie radzić ze szczypaniem? Klaudia ostatnio nauczyła się strasznie mocno szczypać, po twarzy dekolcie ramionach, cale dnie chodzę czerwona, ale nie wiem jak na nią wpłynąć żeby przestała, zabieram jej rączkę i mowie "nie wolno" ale to nie wiele daje a jest jeszcze taka kwestia ze strasznie szczypie jak usypia a wtedy moje "nie wolno" ja wybudza i kończy się płaczem. nie mam pomysłu jak sie pozbyć tego bolesnego dla mnie nawyku. możne znacie jakaś metodę?

Niestety moja niunia ma to do dzisiaj- z tym, ze teraz robi to swiadomie i czeka, az powie sie "a£a" Nie wiem moze daj jej swoj palec i niech go sciska, albo tetre do trzymania??

moja to sama robi, ale bardziej do zasniecie, wtedy jej daje kocyk, albo swoja reke zawinieta w pieluszke, tak zeby ona czula ze to moja reka.

Małe dzieci (do 6r.ż.) nie potrafią myśleć abstrakcyjnie. Czyli nie rozumieją słowa 'NIE'. w praktyce jak słyszą 'nie gryź'-gryzą, 'nie kop'-kopią, 'nie szczyp' to szczypią. Ostatnio jedna młoda mama którą spotkałam w autobusie przez ponad pół godziny (miała anielską cierpliwość..) mówiła do swojego synka 'nie pluj'. Pluł do znudzenia aż nie zainteresował się pieskiem za oknem. Dlatego w komunikatach polecam zamiast 'nie szczyp'- powiedzieć ała! to boli! (+ zrobienie smutnej miny) dziecko będzie uczyło się empatii, zarazem dać komunikat taki jaki chcemy żeby dziecko wykonało: czyli w przypadku nie szczyp- puść kochanie, to boli, weź raczkę,zabierz rączkę,zostaw itd. Fajnie też działa odwracanie uwagi (zwłaszcza gdy maluch się uweźmie za daną czynność i nie odpuszcza) np. o, zobacz! jaki piesek! Zobacz jaki rowerek ładny itp.

Niestety, ale chyba każdy musi przejść przez szczypanie