klaps --- tak czy nie??

Poziomka masz jakies sprawdzone kary?? Wiem, ze na kazde dziecko dziala cos innego, ale kilka pomyslow by sie nam przydalo:) Kto ma jakies pomysly prosze pisac- bede wdzieczna:)

Hm...dla mojej córci najbardziej bolesna kara to - "nie wychodzisz na dwór". Poza tym niestety ale nic innego za bardzo jej nie motywuje. Ewentualnie zakręcenie "kurka z kasą" albo nie kupienie jej zapowiadanej rzeczy.

ja z racji wykształcenia oczywiście nie jestem za. a najlepszą karą jest brak nagrody

a u nas jako kara póki co sprawdza się dłuższe przytrzymanie eM za ręke i odwrócenie od niego wzroku, oczywiście chodzi mi tutaj o kare przy ciągnięciu za włosy, biciu, gryzieniu, i wyciąganiu z szafki rzeczy.

hmm.kara moze byc brak nagrody ale tez nie jestem za czestym nagradzaniem znowu.np sprzatanie pokoju powinno byc nawykiem wyuczonym:0al wszytsko przede mna takze zobaczymy jak u nas bedzie:)za pare miesiecy i ja sie wypowiem szczegolowo

Jak dla mnie kara nie moze byc brak nagrody... Nie zamierzam non stop nagradzac dziecka- tylko wtedy, gdy zrobi cos "dobrego". Przeciez na codzien dzieci sie nie nagradza to mozna uznac, ze sa karane?? Nie uwazam tego za dobry sposob- no, ale to tylko moje zdanie:P

jak będę miała więcej czasu to to wyjaśnię. Chodzi tu o pozytywne wzmacnianie zachowań pożądanych itd

Emme jak to "Twój dział nauki" to dawaj pisaj

Odkrycie kilku nowych dziecka myślowych zakamarków to duży krok w przód

przyda się napewno

Emme ja rowniez czekam na objasnienia;)

ja uważam że klaps to ostatecznośc, taki akt desperacji, gdy zabraknie pomysłow ale uważam że agresja rodzi agresję, ale może moje dziecko jest małe i jeszcze zmienię zdanie;
u nas na razie za ciąganie za włosy i ściąganie mamie okularów albo bicie po twarzy jest kara czyli na początek poważna mina i tłumaczenie a gdy bez skutku na chwilkę sadzam mała na podłodze i z poważną miną tłumaczę jej że nie wolno, może jeszcze nie rozumie, nie wiem ale ja wyrabiam sobie nawyk nie pozwalania jej na wszystko; za gryzienie kabli albo kręcenie pokrętłami na kuchence gazowej, na początku patrzę na nią poważnie i stanowczo mówię że nie wolno, czasem pomaga, jak nie sadzam ją na podłodze dalej od miejsca "zbrodni" i stanowczo mówię że nie wolno, to przeważnie na jakiś czas pomaga, a gdy nie pomaga i się powtarza wkładam ją na 5 sek do łóżeczka, stoję wtedy przy niej ale na nią nie patrzę; a gdy robi coś co mi się podoba(np grzecznie zje obiad) to nagradzam ją brawami, albo całuskami albo przytulaniem, czasem śpiewam jakąś piosenkę

to tak pokrótce objaśnię czym jest nagradzanie, czyli wzmacnianie pozytywne. Jest to promowanie zachowań pożądanych za pomocą stosowania pochwał. Najczęściej są to pochwały ustne, albo też gesty. Głównie stosuje się nagrody materialne, ale nagrodą może byc wzmocnienie niematerialne np możliwośc oglądania tv. Można też zastowowac 'chwyty" superniani-żetony itp. Dzięki nagrodzie dzieci uczą się zachowań, które są zgodne z oczekiwaniami dorosłych. Pochwały motywują dzieci do zachowań społecznie i moralnie pożądanych. Oczywiście nie chodzi tu o nagradzanie rzeczy, które w pewien sposób są czymś "normalnym", ale w początkowej fazie wychowania jest mile widziane.
Nagrodami może byc np powiedzenie do dziecka "grzeczna dziewczynka, super, bravo" itp., pochwalenie dziecka przy innych, lub tak żeby ono usłyszało z 2 pokoju , pozwolenie dziecku np oglądnąc o jedną bajkę więcej, wyjście na lody. Należy nagradzac dziecko bezpośrednio po zachowaniu pożądanym, za każdym razem gdy się ono pojawi, z czasem nagradzac za to zachowanie rzadziej. W przypadku np lodów, należy powiedziec dziecku, że takowe dostanie i gdy już to się stanie, przypomniec mu za co. Należy za każdym razem powtarzac dziecku za co zostaje nagradzane. Ja osobiście jestem za nagradzaniem niematerialnym tzn. żeby ono przeważało.

Co do kary to ma ona zminimalizowac lub przezwyciężyc przejawy zachowań negatywnych (wywołanie przykrych konsekwencji tych zachowań). Karą jest wyrażanie dezaprobaty, nagany, wykluczenie z zabawy w grupie, zawężenie marginesu swobód, uprawnień, przywilejów, odebranie rzeczy pożytecznej, odosobnienie (to niejako jest brakiem nagrody- np zabronienie oglądania tv o czym wcześniej wspomniałam). Ważne jest żeby stosunek karającego do karanego był pozytywny (np kocham cię, ale dziś byłeś niegrzeczny bo.., dlatego ), zawsze należy wyjaśniac, tak jak w przypadku nagrody, za co dziecko jest karane, kara nie może urągac godności dziecka (KLAPS!), powinna ona byc adekwatna do winy, powinno karac się zaraz po wykroczeniu.

mam nadzieję, że trochę rozjaśniłam wcześniejszą wypowiedz

Emme Dzięki na pewno ułatwi takie podejście wychowanie dziecka, które będzie miało wysoką samoocene i szybko odnajdzie się w nowym środowisku rówieśników.

Jest to pomysł na wychowanie nr jeden i mam nadzieje tylko takie metody stosować. Mimo takigo nastawienia nie jestem pwena czy moja Córeczka jak już się urodzi czy całe życie uchowa się bez lekkiego klapsa. Metody psychologiczne najłatwiej jest czytać i rozmyślać nad nimi, gorzej nie raz zastosować w życiu.

Pozdrawiam

Masz rację, że to teoria, ale praktyczna. Działa. Stosowałam to, gdy pracowałam z dziecmi od 4 do 16 roku życia (dodam, że trudnymi dziecmi) i metoda ta nie zawiodła. Czasem trzeba poczekac na efekt, ale warto

Emme ja rowniez sie zgadzam - te metody dzialaja. Stosujemy je od poczatku, u mnie kara byla izolacja tzn mialam takie miejsce gdzie David musial wysiedziec swoje- najpierw krzyczal wniebglosy, ale pozniej nauczyl sie ze musi wysiedziec a ja nie odpuszcze. Teraz ma 4 lata i w sumie nie pamietam kiedy byl ostatnio niegrzeczny, wszystko mu tlumaczymy i jestesmy przykladem ze mozna miec grzeczne dziecko bez karania klapsem

u mnie klaps odpada .

chociarz nie raz mam ochotę kogoś za ucho wytargać . uważam ,że dziecka nie wolno też tresowac i nie przesadzać z tymi nagrodami ,mi się kojażt to z tresurą psa .

moja MAŁA ZUZIA jak pisze po ścianach i jej się tłumaczy ,że nie wolno ALE ona i tak robi swoje . myślę ,że wyrośnie z tego . Najważniejsze to to ,żeby wychować wrażliwe i dobre dziecko . tyle Matek chowa dzieci i nikt z nas do końca nie wie jakie to dziecko w przyszłości będzie .