pomocy

Witam.
Mam problem i sie obawiam ... Po wykonaniu testów ciążowych okazało się iż jestem w ciąży. Oboje z moim facetem chcieliśmy dziecka, jednak teraz przeraża wielki strach, że nie dam sobie rady jako "MAMA" to dopiero 2 tydzień a ja bez przerwy o tym myśle zamartwiając sie, że nie będę dobra matka ... Mam 23 lata kompletnie nie wiem nic o wychowywaniu dziecka oboje z partnerem mieszkamy w innym kraju z dala od rodziny ... Wiadomo zawsze mogła bym prosić o pomoc moją mame, przyjaciółkę ... a tutaj nie mam nikogo . Czy, ktoś z was był w takiej sytuacji, bądź jest ? Jak sobie radzicie ?
Bardzo prosze o pomoc ...

Witaj Jovita
Nic się nie martw...dasz sobie radę na pewno...większość kobiet na początku (głównie przy pierwszym dziecku) ma takie wątpliwości jak Ty teraz Instynkt obudzi sie w Tobie na pewno...gwarantuję
Ja z moim też chciałam mieć bardzo dziecko...staraliśmy się...później jak doszliśmy do wniosku, że może jednak zaczekamy trochę jeszcze to zobaczyłam na teście dwie kreski Ucieszyliśmy się bardzo
Mieszkamy od dwóch lat w DE i nie boje się że sobie nie poradzę Jesteśmy tu też kompletnie sami To moje pierwsze dziecko
Bez obaw...DASZ RADĘ NA PEWNO !!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Gratuluję i ciesz się tym stanem

Hormony Ci szaleją norma, a na przyszłość załóż wątek o jakimś konkretniejszym tytule, np wychowywanie dziecka bez pomocy rodziny albo coś w tym stylu. Od siebie powiem, że chociaż za granicą nie mieszkam, to też nie bardzo mam na kogo liczyć, radzimy sobie z mężem sami i dajemy radę, także nosek do góry A wiedza o dziecku przychodzi razem z dzieckiem także sie nie bój, jak już zobaczysz szkraba będziesz wiedziała wszystko, wiem coś o tym

My też mieszkamy w DE
Boje sie strasznie , ale to jest coś cudownego wiedząc , że będzie taki mały szkrab latać po mieszkaniu Miejmy nadzieje , że mi to szybko przejdzie i nie będę chodzic taka spieta ... bo aż z tego wszystkiego mnie brzuch tak rozbolał ,że ciągle leże plackiem ...
Najbardziej przeraza mnie to , że nie znam języka , że nie dam rady porozumieć się z lekarzami ohhh to jest moja czarna dziura ... Dziękuje wam kobietki , że odezwałyście się dodałyście mi otuchy Przez ten cały czas dużo będę czytać , żebym nie popełniła żadnego błędu

Dołącz lepiej do wątku mamuś z Twojego miesiąca, nie będziesz się samotna czuła... a co do czytania... wszystko co przeczytałam w ciązy zapomniałam jak tylko Duśkę na ręce wzięłam. Uczyłam się od nowa Co nie znaczy, że uważam, że nie warto czytać

jovita mój niemiecki tez nie jest jakiś perfekcyjny...ale jakoś powoli daję radę Najlepszym sposobem jak dla mnie jest translator google wpisujesz po polsku tłumaczy ci na niemiecki i masz A z lekarzem to ja mam akurat dobrze bo trafiłam tu na polkę i położną mam też polkę...rozejrzyj się na pewno w twoim mieście (albo gdzieś koło twojego miasta) jest jakas polka ginekolog. One zazwyczaj tez mają listę położnych ( hebamme) Będzie dobrze

Jovita184 będzie dobrze, prawie każda początkująca mama ma takie obawy. Jeszcze daleko od domu zawsze są większe. Ale teraz masz przed sobą wspaniałych 9 miesięcy kiedy Twoja świadomość poradzi sobie ze strachem a napełni się miłością i tajemnicza wiedzą jak się opiekować i zajmować maleństwem. I z tego co sama piszesz że to niesamowite i cudowne widząc szkraba biegającego po mieszkaniu Pamiętaj jesteś mamą w głębi od zawsze to instynkt. Teraz się w Tobie obudzi a jak weźmiesz dziecko w ramiona to już wszsytko będziesz wiedzieć.. trzymam kciuki za spokoją i bezproblemową ciężę

jovita184 po pierwsze po gratuluje ))
Ja również mam 23 lata i mieszkam na obczyźnie ale w Irlandii , słabo znam język ale jakoś idzie do przodu

Też uważam,że to sprawka hormonów , ja pomimo,że była to ciąża planowana to też pierwsze dni przepłakałam

Dasz radę zobaczysz, ważne ,że macie siebie nawzajem