Lęk przed porodem

Ja tez porodu się nie boje, nawet się go doczekać nie mogę boję się za to tego bólu po w połogu tego naciętego krocza , szwów i tego, że nie będę mogła zrobic nawet siusiu bo będzie to wyczyn nie lada.... i do tego jeszcze w tych bolościach dojdzie opieka nad bubusiem i niewyspanie ....

Makaja podobnie jak ty również bardzo obawiam się połogu!!! A poród to wiadomo że musi trochę boleć Stresuję się tym, że nie wiem co mnie tak naprawdę czeka.

Może nie taki poród straszny jak go malują? Choć sama też się obawiam, jak to może wyglądać i na pewno boli - inaczej się nie da... Całe szczęście poród kończy się nagrodą w postaci maluszka Tutaj znalazłam jakąś relację o porodzie, całkiem sensowna - poród dziecka

Ja jeden poród mam już za sobą (6 lat temu). Teraz spodziewam się drugiego dzieciątka. Wtedy się nie bałam, bo sama nie wiedziałam czego mam się spodziewać. Teraz, z wiedzą na temat tego doświadczenia, trochę mnie przeraża myśl o bólu, który wtedy mi towarzyszył
Połóg i wszystko co po porodzie (nawet zszywanie naciętego krocza), to już dla mnie pikuś, naprawdę. Ulga jaką odczuwałam w kilka sekund po wydaniu na świat córeczki była cudowna

DZIEWCZYNY nie stresujcie się . Każdy poród jest inny i nie ma co porównywać . JA JAK MIAŁAM IŚĆ RODZIĆ SWEGO JASIA a było to moje 4 dziecko to też się bałam.Grunt to dobre nastawienie psychiczne ,że da się rady i nie myśleć o bólu jako bólu tylko o skurczach . tyle dziewczyn na forum pisze ,że nie było tak żle to znak ,że tak jest , dla mnie przy 1 porodzie to najgorsze było szycie krocza , ale potem okazało się ,że sciąganie szwów . przy 2 dziecku prosiłam ,żeby mnie nie nacinali ,ale i tak nacieli . i znowu panicznie się bałam szycia ,ale ku mojemu zdumieniu nic nie bolało a przynajmniej nie tak jak za 1 razem . 3 moje dziecko ZUZIE już urodziłam bez cięcia fakt też nie było lekko ,bo miałam poród wywoływany kilka razy ,i urodziłam ją w ostatnim mąmęcie .( w piątek wody mi odeszły a Zuzia urodziła się we wtorek 4 dni bez wód płodowych choć lekaże mówili ,że jeszcze jakies są )wtedy się bałam najbardziej ,bo wiedziałam ,że wód już nie ma a lekaż po 1 indukcji stwierdził ,że jeszcze raz podłączo we wtorek i na szczęście się udało .

a relacje jak bylo z jasiem to napisane są na wątku poród na wesoło

Mam nadzieję ,że choć trochę podniołam was na duchu .trzymam kciuki

martela89 napisał:

Ja do szkoły rodzenia nie chodziłam bo lekarz mi powiedział,że często tam uczą takiego zachowania podczas porodu które wszystko utrudnia.

zgadzam się z tym. ja i mój mąż nauczyliśmy się wszystkiego na porodówce w ciągu 5 minut. a przy dziecku i tak wszystkiego się człowiek uczy na nowo.

Dokładnie

Nie ma się co zamartwiać porodem, bo to dla kobiety naturalne wydarzenie i każda gdy przyjdzie ten czas staje na wysokości zadania nawet bez żadnych przygotowań typu - szkoła rodzenia. Jak to już ktoś powiedział - rodzenia nie da rady się nauczyć. Poród to proces naturalny. Ja tez przez całą ciążę bałam się, że będzie bolało, że nie dam rady, ze nie zdążę do szpitala itd. A przyszło co do czego to cieszyłam się, że za kilka godzin zobaczę swoje maleństwo. Dlatego trzeba być dobrej myśli i dbać o siebie i cierpliwie czekać. Przecież rodząca nie jest sama. Wspierają ją położne i lekarze, którzy znają się na rzeczy.
Także życzę powodzenia

chyba jedyna rada to skupić się na porodzie i podejść do niego zadaniowo- muszę urodzić. przynajmniej ja tak zrobiłam i nie bałam się bólu i całej tej sytuacji. choć na początku obawiałam się, że zabraknie mi sił, ale jak już doszło do punktu kulminacyjnego to nie wiadomo skąd miałam tyle energii, że mogłabym góry przenosić. ja się nastawiłam na to że będzie bolało (tak jak mi powiedział gin-"poród boli i nie ma co się oszukiwać, że jest inaczej i w nim samym nie ma nic pięknego") i starałam się nie myśleć o tym, że MNIE boli, tylko o tym, żeby pomóc dziecku jak najszybciej przyjść na świat, bo on wcale lepiej nie ma :)Ale całe szczęście już po kilku chwilach nie pamięta się tego bólu.

Emme u mnie bylo dokladnie to samo - nie myslec ze boli, tylko pomoc dziecku przyjsc na swiat. I to naprawde pomoglo, u mnie to poszlo dosc szybko bo od pierwszych skorczow do narodzin tylko 8 godz i szczerze mowiac polowy nie pamietam.
A polog no coz bylo ciezko bo mialam duze naciecie bo i dziecki bylo duze ale wszystko mija i szybko sie zapomina a pociechy rosna.

mój poród też trwał 8 godzin (tzn od momentu wejścia na porodówkę, a od momentu odejścia wód 10), a połóg to już całkiem inna historia (dziękuję rodzicom i mojemu Sz za pomoc, bo było by ciężko)

Ja rodziłam 14 godzin. I na dzień dzisiejszy mogła bym iść i jeszcze raz urodzić bo z perspektywy czasu nie było tak źle

A ja mam wrażenie, że zym bliżej porodu to tym mniej sie boję.

u mnie porod trwal 5h i 20 min i nie bylo tak zle wiadomo ze bolalo ale jakos sie wtedy o tym nie mysli tylko zeby dzidzia jak najszybciej byla z nami
a polog to juz wogole ok troche ciagly szwy a reszta to z dnia na dzien coraz lepiej ...

dla mnie najgorsza była cesarka jak okazało się że pojawiły się komplikacje po 10 godzinach. ja też im bliżej porodu czułam się dziwnie spokojna. na porodówce na początku z mężem robiliśmy sobie żarty i humor mnie nie opuszczał a zwłaszcza wtedy jak spadłam z piłki