Małe łobuziaki :)

Kurcze, a moje dziecko nic z tych rzeczy, jak sobie poczytałam o Waszych to się zaczęłam zastanawiać czy to normalne.... No pcha czasem łapki gdzie nie trzeba, ale bardzo szybko daje sobie wytłumaczyć. że nie wolno i zająć czym innym. Może ja jestem zbyt rygorystyczna?
a co do wyciągania z szafek wszystkiego jak leci, to znajoma powiedziała mi że najlepiej wszystkie szafki zamknąć, zostawić tylko jedną i tam napchać rzeczy którymi dziecko może się bawić i krzywdy sobie nie zrobi. Wilk będzie syty i owca cała. Jak zajdzie taka potrzeba to tak zrobię.

heh dziewczyny ja tez się śmiałam jak to zrobił (skarpety w klozecie) ale tylko w duchu, bo na zewnątrz musiałam zachować powagę, co łatwe nie było, a przecież to tylko jedna z wielu takich sytuacji
Mirella ty się nie zastanawiaj za dużo, tylko się ciesz że masz takiego aniołka w domu

Postanowiłam odświeżyć temat pytaniem: Czego uczycie swoich Łobuziaków?

Ja nauczyłam mojego Żółwika pokazywać: gdzie są części ciała, ile ma latek, różne przedmioty w domu.
Naśladuje odgłosy: krowy, słonia, kota i psa.
Potrafi dawać cześć, przybijać piątkę i robić "żółwika".
No i trochę brakuje mi koncepcji na to, jakich nowych tego typu rzeczy jeszcze uczyć...

No to jak na roczniaka chyba i tak dużo umie
Przyznam, że Klaudia nawet nie umie połowy tego.....
Z rzeczy których nie wymieniłaś umie bić brawo, łapać się za głowę na hasło "ojojoj", i rozkładać bezradnie rączki na "nie ma" Bawimy się też w daj - weź. Natomiast z pokazywaniem i mówieniem ciężko na razie. Chyba jeszcze nie kojarzy tak dobrze, albo nie pamięta co jest co, albo nie wiem co, może to nie jej czas
No i papa robi, ale to Żółwik pewnie też, chociaż nie napisałaś

Mirella, ja zauważyłam teraz u Żółwika dosłownie wybuch w zdobywaniu takich umiejętności. Tylko tak jak pisałam, już mi brakuje koncepcji, czego można jeszcze uczyć - dziecko zdolne, tylko mama mało kreatywna widocznie

A co do łapania się za głowę - to u nas działa inne hasło: pokaż jak cię boli głowa

a Floruś potrafi zrobić papa, pokazać ile ma kłopotów(łapanie się za głowę), pokazać jak piesek robi, pokazać gdzie ma siusiu , zrobić tak jak indianin uuuu, hmm co tam jeszcze woła "amm" jak zobaczy jedzienie, uwielbia cytrynkę, pokazać jak konik robi (prychanie) i jak się dmucha nosek, i tez jak się złości to tak robi (dziadek go nauczył hehe), no i zaczyna chodzić
ale te wszystkie umiejęności zdobył w przeciągu kilku tygodni, a może nawet więcej
pozdro dla Żółwika i Klaudii :*

Scholastyka, to my dziś zainspirowani umiejętnościami Florka (całuski dla niego) będziemy się uczyć: dmuchania noska i indianina -dzięki! Damy znać, jak idą postępy

no właśnie Scholastyka trafiła w 10 z temtaem - małe łobuziaki, pasuje jak nic do mojego eM.
właśnie mam z nim teraz mega problem. W sumie sama nie wiem co mam robić, jak sie zachowywać.
Mikołaj jest teraz na etapie jakiegos buntu czy coś takiego...
Gdy coś mu sie nie da, a o to prosi, reaguje straszliwym płaczem, a nawet jakimiś spazmami, potrafi sie złościć i rzucać wszystkim co ma pod rączką, a nawet podnosi rzeczy z podłogi i jeszcze raz nimi rzuca, grzebie w śmieciach, kibelku, nauczył się nawet włanczać gaz w kuchence!! zgroza.
staram sie reagować spokojnie na wszystko, ale ileż możńa mieć anielską cierpliwość?
niekiedy jestem już tak wściekła, zmęczona i udręczona, że w końcu krzycze i się złoszcze.
A jak jest u Was? też macie takie diabelskie aniołki w domu? i jak sobie z nimi radzicie?
myślicie że wprowadzenie czegoś takiego jak karny jeżyk u super niani byłoby rozwiązaniem?
czy eM jest jeszcze na to za mały?

Klaudia próbuje takich sztuczek, ale kończy się tym że leży na podłodze i płacze po moim stanowczym "nie wolno" a ja udaję że nie słyszę..... Uznałam że grunt to nie dać się szantażować wypłacze się i czymś innym zajmie. No i tak do następnego razu....

Jedynaczka, ja też się denerwuję krzyczę i złoszczę czasami, no nie wyrabiam po prostu i tyle. Szczególnie jak mi zaczyna przy komputerze grzebać, łapać za klawiaturę i uruchamiać diabli wiedzą co, a niezła jest w tym cwaniara mała, raz mi uruchomiła chyba milion zrzutów ekranu, kilka razy udało jej się komputer wyłączyć.....

Fajny temat
moja Zuzia ma 2latkai 3 mc. no i ciągle sie rozbiera do gołego . Już nie mam na nią sposobu . Jednym słowem syzyfowa praca ,ale dziecko gole nie może biegac po mieszkaniu w końcu idzie zima .

Mirella czyli i Ty nie masz jakiegoś dobrego pomysły co by zrobić...
wydawało mi się ze to trzeba po prostu przeczekać.. ale z tego co pisze Raczek to już sie boje co będzie dalej

ja postanowiłam od wczoraj dopiero że nie bede już krzyczeć tylko za każdym razem mówić "nie wolno Mikołaj" głośno i wyraźnie i dobitnie, i sadzać małego na podłodze...
cięzki żywot mamy.
Ja też Mirella jestem już umęczona tym codziennym życiem... kiedy w końcu odpoczniemy?

Oj wiem cos o tym dziewczyny... Moja Julci uwielbia smieci. Jednego dnia chyba ze sto razy ja odciagalam taka byla uparta i wiecie co nie mialam juz sil, ryczec mi sie chcialo z nerwow, ale nie poddalam sie. I teraz wystarczy, ze powiem nie wolno- pokiwam palcem i zazwyczaj odchodzi. Za kazdym razem jak Jej czegos nie wolno wymusza placzem, a ja mowie "nie wolno" i nie reaguje na Jej fochy i nawet na nia nie patrze. Jak narazie skutkuje i szybko sie uspokaja- no chyba, ze naprawde czegos chce to troche trwa...

ta..a jak ja mowie ze nie wolno i kiwam pacem to maly mi sie smieje w twarz doslownie.

Klaudia ostatnio sama sobie robi no no no no weźcie się kurde nie roześmiejcie.....

U nas tez byla taka smieszna sytuacja: Mowilam Julce, ze nie wolno sciagac serwetki ze stolika w kuchni, a Ona prawa raczka robila "oj oj", a lewa sciagala serwetke- myslalam, ze sie bede kulac ze smiechu:)