Poród naturalny

Ja rodziłam w szpitalu klinicznym, gdzie studenci byli na porządku dziennym. Co prawda przy samym porodzie ich nie było, bo rodziłam w nocy, ale nie miałabym nic przeciwko. Przecież to przyszli lekarze i tak jakbym nie wyprosiła lekarza, tak samo nie wyprosiłabym przyszłego lekarza. W tym samym szpitalu w czasie ciąży kilkakrotnie leżałam na patologii i studenci byli na porządku dziennym. Powiem więcej, jeśli lekarze chcieli coś pokazac, wytłumaczyc, zgłaszałam się na ochotnika - przy okazji dowiedziałam się po czym rozpoznac, że kobieta zbliża się do porodu (pamiętajcie - nie po rozstępach ) dowiedziałam się, w jaki sposób poczuc, że główka wstawiła się w kanał rodny. A zaraz na początku ciąży studenci byli przy moim USG dopochwowym, żeby im pokazac jak wygląda puste jajo płodowe. Byłam cała przykryta, więc oni sobie spoglądali tylko na monitor
Przy badaniu OCT pomimo, że leżałam już na porodówce z kinem wywalonym, to właśnie dzięki studentce i rozmowie o jej dziecku, udało mi się przebrnąc przez to w mniejszym strachu. Po porodzie to właśnie studentki przychodziły pogadac, żeby człowiek lepiej przeszedł przez ten spadek hormonów. Więc nie rozumiem, dlaczego tak bardzo ktoś miałby się wzbraniac przeciwko ich obecności. Mi bardzo pomagali właśnie studenci.

poli ja do studentów nic nie mam, bo to oni mnie wspierali i pomagali po porodzie, po prostu uważam że 10 studentów przy porodzie to trochę za dużo, ale jak by było 2-4 to ok. ogólnie to obecność studentów w szpitalu jest taka rozładowująca stres bo oni jedyne co mogą tak naprawdę to mierzyć ci ciśnienie i temperaturę i do mnie do 30min inna studentka przychodziła to robić hehe i tacy śmieszni są
pozdrowienia dla wszystkich praktykujących medycynę studentów

a ja do ostatniej chwili byłam w domu:) jak byłam wcześniej na badaniu kontrolnym po terminie, to powiedziałam że wolę czekać w domu więc wróciłam

a ja byłam cały czas podłączona do kroplówki więc nie mogłam sobie wyjśc do domku

Czy prawdą jest to co piszą tutaj - poród naturalny
Szczególnie mnie interesuje ostatni akapit. Obawiam się porodu

Ja swój poród wspominam bardzo dobrze 2.5h urodzilam Nikosia Bolało jak cholera ale dalo sie wytrzymać Między skurczami sobie żartowałam.
Pierwszego syna urodzilam przez CC i tamten poród to byla masakra pewnie dlatego tak dlugo nie staraliśmy się o kolejne dziecko.
A teraz poród wspominam z sentymentem i ....... jest to nieziemskie przeżycie Dużo pomogła mi nauka oddychania no i położne w tym jedna ucząca sie to ona robiłą wszystko żebym czuła sie komfortowo i do tej pory pamoiętam jej masaaże i pomoc Nikosiowi aby "zszedł niżej"

Również swój poród wspominam bardzo dobrze. Kubę urodziłam w 2 h 15 min z czego samo parcie trwało 15 min i miałam synka przy sobie. Nieoceniaona pomoc i obecność męza i super opieka w trakcie jaki i po porodzie. Nie mam porównania bo było to pierwszy poród, ale mam nadziejęże kolejny będzie taki sam
Nie bałam się bólu porodowego, bo nastawiona byłam że bedzie bolało jak bałam się przede wszystkim by nie wystąpiły komplikacje zagrażające zdrowiu dziecki i mojemu.

antosia napisał:

Czy prawdą jest to co piszą tutaj - poród naturalny
Szczególnie mnie interesuje ostatni akapit. Obawiam się porodu

Hmmmm Antosia chyba cosik źle wpisałaś bo link odsyła na tą stronę, na której obecnie jesteśmy..

Mój poród trwał przeszło 15h. Jak rozwarcie osiągnęło 6cm zaczęłam mocno wymiotować i trwało to niemal do samego końca porodu (jakieś 6h) i to strasznie mnie wymęczyło
Na 8cm rozwarcia akcja stanęła w miejscu (tzn. skurcze dalej były co 2min ale rozwarcie nie postępowało) po jakiś 4h personel zdecydował się podać mi jakiś zastrzyk - ale nie wiem co to było z resztą on i tak nie przyniósł efektu więc w końcu podali mi oxytocynę.
Po kroplówce akcja znowu nabrała tempa,położna przebiła mi pęcherz płodowy,zrobiła masaż szyjki..i po kolejnych 2óch godz. mój syn wreszcie zawitał na świecie
Było ciężko,momentami myślałam że już nie dam rady dłużej.. ale z pomocą męża udało się!

Wtedy porodu się nie bałam bo nie wiedziałam jak będzie,byłam go wręcz bardzo ciekawa
A teraz,mimo że wiem jak było i jak może być - chcę mieć więcej dzieci chcę rodzić naturalnie

ja chcialam miec cesarke bo myslalam ze normalnie umre przy porodzie tak sie balam porodu naturalnego ale stało sie inaczej porod byl meeega szybki rodziłam siłami naury i powiem szczerze wole rodzic dzieci niż żeby mnie bolał ząb :P

ja sie ciesze ze urodzilam naturalnie.
Nie chciala bym miec cesarki chociaz naciecie znosilam bardzo zle,
nie muwie juz o

Ja dopiero jestem ja na półmetku ciąży i będzie to mój pierwszy poród. Chcę rodzić naturalnie ale przyznaję, że mam sporo obaw. Boję się, że nie będę wiedziała co robić, jak się zachować. A najbardziej boję się komplikacji. Staram się o tym póki co nie myśleć ale już obejrzałam kilka filmów o porodzie i wcale nie jest mi lżej. Dla dziecka wszystko, dlatego nastawiam się optymistycznie i zamierzam zapisać się do szkoły rodzenia. Powiedzcie dziewczyny czy mężowie / partnerzy byli z Wami podczas porodu? ja bardzo bym chciała żeby mój mąż był przy mnie ale ma obawy czy podoła. Pewnie boi się, że nie będzie wiedział jak się zachować. Nie chcę go zmuszać do obecności ale bardzo mi zależy... nie chcę zostać sama wśród obcych obcych ludzi w takim momencie

Basbik myslalam tak samo jak ty ale jak nadszedl ten momet porodu i juz lezalam na lozku z bolami to nie mylalam o tym ze bym chciala miec kogos przy sobie bo to jest taki bol ze czlowiek o wszystkim zapomina i chce urodzic .Nie wiem jak blisko jestescie ze soba ale zapewniam ci ze maz nie bedzie ci potrzebny bo w niczym ci nei pomoze jedynie potrzymie cie za reke bo swoja gadka to moze cie tylko denerwowac

Basbik_86 napisał:

Ja dopiero jestem ja na półmetku ciąży i będzie to mój pierwszy poród. Chcę rodzić naturalnie ale przyznaję, że mam sporo obaw. Boję się, że nie będę wiedziała co robić, jak się zachować. A najbardziej boję się komplikacji. Staram się o tym póki co nie myśleć ale już obejrzałam kilka filmów o porodzie i wcale nie jest mi lżej. Dla dziecka wszystko, dlatego nastawiam się optymistycznie i zamierzam zapisać się do szkoły rodzenia. Powiedzcie dziewczyny czy mężowie / partnerzy byli z Wami podczas porodu? ja bardzo bym chciała żeby mój mąż był przy mnie ale ma obawy czy podoła. Pewnie boi się, że nie będzie wiedział jak się zachować. Nie chcę go zmuszać do obecności ale bardzo mi zależy... nie chcę zostać sama wśród obcych obcych ludzi w takim momencie

ja mam inne zdanie niż justyna bo za mną był maż aż do końca i był dla mnie wielkim wsparciem i miałam z kim pogadać przez 12 godzin.Oboje wiemy na pewno,że przy drugim też bezie na 100%. Ale to indywidualna sprawa każdego człowieka i kazdy musi sam zdecydować

Basbik_86, my rodziliśmy we dwoje ale układ był prosty, nie wiedzieliśmy jak to wszystko się potoczy więc zarówno ja zarezerwowałam sobie prawo, że mogę go wyprosić w trakcie jak i ja powiedziałam, że nie obrażę się jeśli nie podoła i będzie chciał wyjść
u mnie poród był dość szybki, przyjemny i wesoły więc na luzie tatuś został do końca i przecinał pępowinę
pozytywne nastawienie to potęga, nie stresuj się

Też mam inne zdanie niż Justyna. Obecność męża pomagała mi. Podtrzymywał mi głowę w czasie parcia, zwilżał usta i przypominał o zamknięciu oczu w czasie parcia by nie popękały mi zyłki od wysiłku. Czasem coś powiedział dla żartu, wiec było wesoło. Poród miałam szybki i jeśli mozna powiedzieć przyjemny pomijając ból ;P Dumny przecinał pępowinę i przebywał ze mną i synkiem 2 godz. na sali poporodowej.
Mielismy układ, że jeśli stwierdzi że nie podoła to mógł wyjśc. To była jego decyzja czy będzie w czasie porodu. Nie narzucałam mu koniecznej obecności.
Mysle że dla obojga to była magiczna chwila. W końcu obydwoje przyczyniliśmy sie do powstania nowego życia.