ona na tak - on na nie

I kiedys los Cie za to wynagrodzi- zycze Ci tego. Najwazniejsze, ze masz zdrowe i przecudne dzieciaczki reszta przyjdzie z czasem:)

AGA<masz rację bardzo bym chciała w to wierzyć,dziekuję ci za wsparcie i słowa otuchy.

Wiola od tego tutaj jestesmy:) Trzymaj sie

Wiola jesteś po prostu silną i zaradną kobietą i to należy podziwiać
A wracając do męża który nie chce 2 dzidzi to może naprawde trzeba mówić, mówić i mówić o dziecku już sama nie wiem co robić trzeba próbować na wszystkie sposoby:)
trzymam kciuki

ANDRZELIKA,bardzo ci dziękuję za te miłe słowa .

nie masz co dziękować napisałam prawdę i to co uważam
buziaki

Witajcie Kobitki
Jestem w nieformalnym związku od 5 lat. W tym roku, postanowiliśmy z moim partnerem starać się o dziecko.
Zrobiłam potrzebne badania, zaczęłam brać kwas foliowy, odstawiłam kawę. Zmodyfikowałam nawet swoje plany zawodowe. Po ukończeniu studiów podyplomowych planowałam odejść z mojej obecnej firmy, jednak w związku z planami macierzyństwa postanowiłam się na razie wstrzymać. Znalazłam sobie dodatkowe zajęcie, które uczy ,mnie nowych rzeczy.
Ostatnio kiedy rozmawiałam z Moim Miłym na temat ślubu( jak wiadomo kiedy dziecię na świecie lepiej żeby rodzice mieli ślub) usłyszałam, ze lepiej jak wstrzymamy się z dzieckiem do przyszłego roku. W pierwszej połowie weźmiemy ślub, potem postaramy się o dziecko. W miedzy czasie wyremontujemy mieszkanie.
Jako powód podał tez , ze nie zdążyliśmy się wyszaleć. Owszem na początku znajomości często gdzieś wychodziliśmy, na dicho, do kina, na spacer. Ostanie dwa lata, ze względu na moje studia podyplomowe bardziej stabilne.
Przyznam, ze byłam zaskoczona. Chociaż sam wcześniej namawiał mnie na dziecko. Słuchając jego argumentów przyznałam mu rację.

Asita nie wiem co CI poradzić, napewno szczera rozmowa, powiedz Mu o swoich obawach... powinno pomóc... Nie wiem jak to jest kiedy facet nie chce ślubu, bo mój M oświadczył się w najmniej oczekiwanym momencie szok totalny, a 5 miesięcy po zaręczynach zaproponował cywilny, żeby nie było na "kocią łapę" później wzieliśmy kościelny i tak to dalej leci teraz mamy 8 miesięcznego synka i już zaczynamy rozmawiać na temat drugiej dzidzi
Z jednej storny bardzo bym chciała, a z drugiej chcę się poświęcić całkowicie na wychowanie Michasia, a dopiero potem drugie Maleństwo

ta prawde mowiac nigdy nie ma odpowiedniej pory na maciezynstwo, zawsze jest szkola praca mieszkanie. ale nie martw sie mezczyzni czesto boja sie obowiazkow ktore niesie za soba dziecko, jaby nie patrzec "urwie sie" obojgu beztroskie zycie (mam na mysli odpowiedzialnosc za dziecko:)) z tym ze kobieta dojrzewa do tej decyzji przez caly okres ciazy a mezczyzna musi to w sobie wypracowac. przedewszystkim szczera rozmowa. ale musi liczyc sie z tym moze byc tak ze za jakis czas nie bedzie juz tak latwo zajsc w ciaze, nie wiem jak sie zabezpieczacie ale w wielu przypadkach dlugie stosowanie hormonow moze miec swoje skutki w przyszlosci. a praca i ganianie za pieniadzem to nie wszystko a wiadomo ze jak juz sie ma wyremontowane mieszkanie potem moze bedzie chec kupna nowego samochodu czy zagranicznej wycieczki, w taki sposob nigdy moze nie nadejsc odpowiedni moment. ale zycze z calego serca zebys w koncu zostala mamusia:)

Część wiadomości jest ukryta dla gości. Proszę zaloguj się lub zarejestruj aby ją zobaczyć.

Manga,

to mi brzmi trochę na poważniejszy problem niż problemy finansowe. Mam wrażenie, że Twój Mąż za tymi finansami się chowa. Pogadajcie poważnie kilka razy, jak się dokopiesz prawdziwej przyczyny dlaczego nie chce drugiej dzidzi, to wtedy będziesz mogła dać mu takie argumenty które go przekonają. A może zwyczajnie w firmie obecnie jest trochę gorszy czas i dlatego się boi? Z tego co piszesz, to wcześniej myślał o dwójce dzieci, poczekaj, wróć do tematu, może mu się odwidzi.

Trzymam kciuki

Ach z tymi facetami... Mam ten sam problem. Mąż mój nie za bardzo chcę dziecko. Przede wszystkim opowiada o tych nieszczęsnych finansach, ponieważ ja od końca stycznia jestem bez niczego, tzn zasiłek z UP a wiadomo, że to nic. W grudniu urodziłam dzieciątko, które niestety umarło i tak zostałam bez umowy w pracy- nie przedłużyli mi. To jest pierwszy powód. A drugi to, to iż boi się, że znowu spotka nas taka tragedia, a tego chyba byśmy już nie przeżyli. choć gdy teraz miałam dni płodne to nie powiem był ok i zapominał się, bo zdziwiony był, że ja taka chętna do przytulańska byłam Chcę bardzo dziecko, marze o tym. Mam 25 l, on 29- to już najwyższy czas na pierwsze maleństwo. Jest mi tylko przykro jak mu mówię o tym, a on ciągle odpowiada, że już nie chce, a teraz po owulce już zastanawiam się głośno czy jestem w ciąży, a on na to, że lepiej żeby nie. Nie przejmuję się tym za bardzo, choć jest mi przykro, dla mnie dziecko jest w tej chwili najważniejsze. Przepraszam ,ze Wam tak przynudzam, ale musiałam to w końcu wyrzucić z siebie.

Ci faceci są dziwni. Finanse i finanse, widzę, że u was też. Ale przecież ciąża trwa 9 miesięcy. Przesz ten czas chyba można odłożyć, przygotować się.

Dorciaition napisałaś o czymś, o czym mówi też mój mąż. O strachu.

Wy przeżyliście tragedię i wiecie, co to jest, jak się cierpi, gdy się straci dziecko. I pewnie przeraża go, że znów może się stać coś, co będzie tak bardzo bolał.

Mój mąż - o czym nie pisałam wcześnie - w rozmowach porusza kwestię, że przez całą moją ciążę bał się, że coś pójdzie nie tak. Mówi, że bardzo się bał. I że teraz nie mamy żadnej pewności, że np. urodzi się nam zdrowe dziecko.

My kobiety myślimy chyba inaczej. No sama przyznaj, że Ty podjęłabyś każde ryzyko i mimo obaw, chciałabyś znów spróbować, by zostać mamą.

Asita, koniecznie musicie przegadać Waszą sytuację. Ja póki co zawiesiłam rozmowy, bo próby niczego nowego nie wnosiły. Ale w Twoim przypadku uważam, powinnaś zacząć i powiedzieć o wszystkim i zobaczysz, jak on do tego podejdzie...

U nas znowu jakieś zgrzyty niby chce a za chwilę wyjeżdża z pytaniem jak ja sobie to wyobrażam

u nas przynajmniej raz dziennie jest rozmowa na temat kolejnego dziecka. ja chcę jeszcze poczekać jakiś czas, może 2 lata, odsapnąć, poukładać sobie życie i prywatne i zawodowe, a mój luby chciałaby już... jeszcze chwila i się z nim pokłócę. jak na razie spokojnie mu tłumaczę.