Mamusie wrzesień 2013 =)

Już drugi miesiąc spędzacie z dzieckiem. Trochę oswoiliście się z codzienną pielęgnacją, karmieniem, spacerami, ale przed wami nowe wyzwania - pierwsza wizyta w przychodni, skok rozwojowy, być może kolka... W trudnych chwilach chciałoby się zapytać dziecko jak dorosłego: "Powiedz, co ci jest i jak ci pomóc?".

W naszym cyklu staramy się w imieniu niemowlęcia odpowiedzieć na wasze pytania i rozwiać niepokoje.

Ciekawa jestem, co dostrzegasz w otoczeniu. Przyglądasz mi się uważnie, ale nie interesuje cię karuzelka nad łóżeczkiem.

Tuż po urodzeniu wszystko było rozmazane, widziałem głównie ciemne i jasne plamy. Powoli z tego chaosu zaczęły się wyłaniać obrazy. Mój mózg uczy się interpretować to, co wpada w oko. Widzę kontrastowe zestawienia, np. czarno-białe duże wzory. Na razie wszystko jest dwuwymiarowe, odkrycie świata w wersji 3D jeszcze przede mną. Ale zauważam, że coś się rusza, szczególnie jeśli ten ruch jest powolny. Uczę się rozróżniać dwa przedmioty, o ile są oddalone od siebie i nie zlewają mi się w całość. W ogóle potrafię skupić wzrok w niewielkim przedziale odległości, między 18 a 75 cm. To dlatego tak przyglądam ci się, gdy pochylasz się nade mną - instynktownie ustawiasz się w idealnej odległości 20-25 cm. Wiem, że ta karuzelka nad łóżkiem cię kręci i chciałabyś, żeby mi też się spodobała, ale po pierwsze, jest trochę dalej (i dobrze, takie coś wiszące tuż nad głową jest denerwujące, a poza tym może prowokować zezowanie), a po drugie, jej elementy są mniejsze niż twoja twarz. Poza tym uważam, że rodzice są po prostu najpiękniejsi na świecie.

Od kilku dni popołudniami bardzo rozpaczliwie płaczesz, nie mogę cię uspokoić. Co się stało?

To kolka ze zmęczenia. Nie martw się, to nie jest groźne dla mojego zdrowia i z czasem minie. Gdy będę mieć trzy miesiące, o wszystkim zapomnimy. Ale na razie musicie mieć sporo cierpliwości. Popołudniami potrzebuję spokoju. Nie zapraszajcie gości, nie wychodźcie ze mną do supermarketu ani w gości. Zaszyjmy się w domu. Lubię, gdy w oknach zaciągnięte są zasłony i w pokoju panuje półmrok, gdy nie miga ani nie hałasuje telewizor. Dobrze się czuję, gdy nosisz mnie w chuście. Jej materiał odcina mnie od zewnętrznego świata, a ciepło twojego ciała pomaga mi się rozluźnić. Możesz mi też robić kilka razy dziennie masaż (jak go wykonać, zobacz na www.edziecko.pl ) - to uspokaja i pozwala pozbyć się gazów z brzucha.

Nie wiem do końca, co mi bardziej dokucza: nadmiar bodźców czy ból brzucha spowodowany wzdęciami. Na wszelki wypadek zadbaj, by brzuszek mnie nie bolał. Może po posiłku potrzymaj mnie tak, by mogło mi się odbić (lubię czekać na to "odpowietrzenie", leżąc brzuszkiem na twoim brzuchu albo na twoich kolanach). Pilnuj też, żebym jedząc nie połykał powietrza. Gdy pokarm zbyt szybko wypływa z piersi, a ja jestem bardzo głodny, zanim nasycę głód, mam żołądek pełen powietrznych bąbli. W takiej sytuacji byłoby dobrze, gdybym mógł jeść "pod górkę", leżąc na twojej piersi (ty pozostań w pozycji półleżącej).

Być może usłyszysz od koleżanek, że kolce jest winna twoja dieta, mamo. Nie przejmuj się tym. Najpierw spróbujmy się wyciszyć, pomasować, zadbać o mój brzuch. Jeśli nic nie pomoże, a ty będziesz podejrzewać, że coś rzeczywiście może mi szkodzić, spróbuj wyrzec się tego "szkodnika". Zobaczymy, czy to pomoże. Pamiętaj, że o alergii świadczą też inne objawy, sama kolka nie musi być równoznaczna z uczuleniem. Jeśli na mojej buzi pojawią się szorstkie, czerwone, suche placki, a moje kupki będą wodniste albo twarde, zielone, ze śluzem lub krwią, rzeczywiście warto poszukać w twojej diecie alergenu.

Gdy nic nie pomaga, zapytaj pediatrę, czy możesz dać mi jakieś lekarstwo - w aptece jest tego sporo. Ale nie stosuj wszystkiego naraz. Podawaj mi przez tydzień jeden specyfik, a jeśli nie pomoże, dopiero wtedy zaproponuj coś innego. No i nie przesadzaj z preparatami z kopru włoskiego - jego nadmiar może pogorszyć sprawę.